Rietmolen trapt het tweede coronaseizoen af met een 0-1 thuisnederlaag tegen VV Twenthe uit Goor. De gasten kunnen een veldoverwicht in de eerste helft niet uitdrukken in doelpunten, waarna Rietmolen in de tweede helft meer grip krijgt op de tegenstander, de nodige kansjes krijgt, maar eveneens geen doel treft. Het duel lijkt op 0-0 af te stevenen als in het laatste kwartier Twenthe toch de enige en beslissende treffer weet te maken. Vooral de curieuze wijze waarop het doelpunt tot stand komt maakt de nederlaag extra zuur.
Net als vorig seizoen is wederom Twenthe Goor de eerste thuistegenstander. Vorig jaar zat er nog een verloren uitwedstrijd tegen Eibergen voor en betekende de gezapige 1-1 tegen de Gorenaren het eerste Rietmolense punt van een eindtotaal van elf van het vroegtijdig afgebroken seizoen. Twenthe deed het al niet veel beter met veertien punten en stond ten leste slechts een plek boven de blauwwitten.
De gasten beschikken in de persoon van Mark Bolink dit seizoen over een nieuwe trainer, die op zijn beurt beschikt over een bredere selectie dan zijn voorganger, maar de kerngroep nagenoeg ongewijzigd laat. De veelal dikke nederlagen in de voorbereiding wijt hij aan het uitproberen van verschillende spelstijlen met spelers op andere posities. De Rietmolense voorbereidingsresultaten zien er op papier in ieder geval iets beter uit. Ook in praktijk was het meestal niet slecht wat de blauwwitten op de mat legden, het elftal staat en er zit voetbal in, maar dat men vooralsnog moeite heeft met scoren is een feit. De selectie waarmee Rietmolencoach Frank Bruins vandaag de seizoensouverture ingaat is nagenoeg gelijk aan die van de afgelopen weken. Alleen Bas Essink is afwezig, druk doende levens te redden in het ziekenhuis, en dus neemt Wouter Lansink als addendum uit het tweede elftal vandaag plaats op de bank.
Het loopt al richting eind september, maar de zon brandt vandaag als ware het midden juli. Een nazomer om u tegen te zeggen en dat doen we ook tegen scheidsrechter Harmelink die klokslag drie over twee de tweeëntwintig voetballers in gang blaast. Al snel blijkt dat hij er een is van de regeltjes. Hesje aan op de bank, het afgesproken stoeltje coronatussenruimte, trainers die bij dodespelmomenten per ongeluk met een voetje in het veld staan. Overal treedt-ie handhavend op om de touwtjes maar in handen te houden. Ach ja, zo houden we het netjes en ordelijk, maar een beetje irritant is het wel. Op het veld houdt VV Twenthe ondertussen de touwtjes in handen. Het heeft een optisch veldoverwicht, maar tot kansen komt het lange tijd niet. Pas na een kwartier spelen is er het eerste doelgevaar voor de Rietmolense goal, waarbij het niet zozeer de Twenthe-aanval als wel de blauwwitte defensie is die dat veroorzaakt. Dennis Vrielink probeert een lange bal door te koppen naar doelman Thom Lansink, die dusdanig ver voor zijn goal staat dat de bal pardoes over hem heen vliegt, waarna een uiterste inspanning nodig is om de bal nog net voor de doellijn weg te kunnen slaan. Het duurt een klein halfuurtje voordat de bezoekers wél een echte eigen kans kunnen produceren. Spits, aanvoerder en beste man bij Twenthe Jeffrey Asbroek draait goed weg tussen de Rietmolendefensie maar vindt Thom op zijn weg naar de 0-1. Pas in de slotminuten van de eerste helft laat de thuisploeg van zich horen. Op een voorzet van Harm Vogt staat Rietmolenaanvoerder Twan Tenhagen klaar om in te koppen maar de bal wordt net onderschept. Vlak daarna weer een kansje als een goede aanval over rechts via Frank Geerdink bij Justin Bomers belandt, die zijn schot uit de draai naast ziet gaan.
Na rust komt Rietmolen beter voor de dag. Een noodgedwongen wissel van de geblesseerde Harm Vogt voor Wouter Lansink leidt enkele aanvallende omzettingen in waar de gasten het moeilijk mee blijken te hebben. Al heel snel is er een grote kans als Sander te Rietmole doorkomt op links en zijn broertje Wouter in de zestien vindt, die zijn harde schot nog net door een verdediger geblokt ziet worden. Tot de 70e minuut ontvouwt zich er een gelijk opgaand steekspel, maar als stabiele factor op het middenveld Wesley Meulenkamp het veld licht geblesseerd moet verlaten, maken de Gorenaren gebruik van de nieuwe situatie door kort achter elkaar drie kansen te produceren, waarvan er geen doel treft vanwege de wederom voortreffelijk keepende Thom. Overigens is voor Wesley Karsten ter Braak in het veld gekomen, die de hem gegunde wedstrijdminuutjes langzaam ziet oplopen, een positief gegeven. Dan volgt het moment van de wedstrijd. Uit een al dan niet buitenspelsituatie, waarbij het vlagsignaal van de grensrechter genegeerd wordt, ontstaat een grote Twenthe-kans die wederom door Thom knap gekeerd en weggewerkt wordt. Net op het moment dat het gevaar geweken lijkt fluit de arbiter voor een indirecte vrije trap op rand zestien vanwege aanmerkingen op de leiding. Is er wat gezegd vanwege het door laten spelen? Wellicht, hoort niet. Is het geven van een vrije trap op die plek dan volgens de regels? Vast, de hele middag gaat het al stipt volgens het boekje. Is het dan in de geest van de wedstrijd? Nee, totaal niet. Dat heb je dan vaker, hè. En ja, u voelt hem al aankomen, de gegunde vrije trap gaat door de muur en laat Thom dit keer kansloos: 0-1. De arbiter laat het nogmaals aanzwellende commentaar doodgemoedereerd over zich heen komen. Als de blauwwitten weer enigszins zijn bijgekomen van het gebeurde wordt er uit alle macht geprobeerd dan tenminste een verdiend punt uit het vuur te slepen. Zo toont Karsten ter Braak zijn specialiteit van het huis, de vrije trap. Is dit niet wat ver, is de hoek niet te moeilijk? Nee hoor, niet voor Braakie. Doelman Zweers heeft alle nodige moeite met het schot, maar weet er een corner van te maken. Het opportunistische slotoffensief levert nog een megakans op als Twan uit een Frank Geerdink-inzwieper bij de tweede paal de bal voor het inglijden heeft, de binnenkant van de paal raakt en de bal achter de doelman langs uit het doel ziet gaan. En zo blijft het bij een zeer teleurstellende 0-1.
Gauw het vizier op volgende week, Neede uit! Wat een derby, wat een kraker. Daar moet het dan maar gebeuren.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb