Rietmolen onderuit bij het Ajax van de vijfde klasse

Ook in Buurse weet Rietmolen geen eerste driepunter bij te schrijven. Na een goede openingsfase waarin een treffer van Harm Vogt niet wordt toegekend, weet Buurse het wedstrijdbeeld om te draaien en op een 2-0 voorsprong te komen. Na rust valt snel de 3-0, maar als de blauwwitten via Sander te Rietmole en Justin Bomers tweemaal scoren is de spanning volledig terug. Het slotoffensief leidt echter niet tot het gewenste resultaat, het is Buurse dat uit een counter de wedstrijd met 4-2 in hun voordeel beslecht. Waar doet ons dat aan denken?

Blauwwit op bezoek bij de witte shirts met rode baan in het midden, dat hebben we eerder gehoord deze week. Juist, Ajax-Napoli, uitslag 1-6. Daar tekenen we voor. Rietmolen is namelijk, net als de tegenstander Buurse, naarstig op zoek naar de eerste driepunter van het seizoen. Net als Ajax heeft Buurse afgelopen zomer flink wat kwaliteit ingeleverd, én is men van hoofdtrainer gewisseld. Beide Bomkampjes, onder wie doelpuntenmachine Jeffrey, staan niet meer op het wedstrijdformulier, net als vliegensvlugge vleugelspeler Mick Koenderink. De heren stonden garant voor een groot deel van de Buurser doelpuntenproductie, waar Rietmolen maar al te vaak getuige van is geweest. Het moet een aderlating zijn voor de grensdorpelingen. Dat Buurse op andere vlakken echter wel over voldoende kwaliteit beschikt, viel deze week te lezen en vooral te zien in de Tubantia. De boerinnenkalender, vleeskeuring met een boerenkiel om, hartstikke leuk.

Wat voor vlees het Buurser vlaggenschip dit seizoen in de kuip heeft is dus ongewis, maar Rietmolen heeft hier in ieder geval wat goed te maken. We gaan, ja het moet toch even, terug naar vorig seizoen. Rietmolen had na een goede serie – zeven punten uit drie duels – de onderste twee plaatsen verlaten en zou bij een overwinning hier in Buurse directe degradatie bijna gedag kunnen zeggen en voorzichtig aan de nacompetitie kunnen gaan denken. Het liep anders, in een pittig doordeweeks degradatieduel waarin van alles gebeurde, delfde Rietmolen in het laatste kwart met 2-0 het onderspit, waarna een paar weken later directe degradatie onafwendbaar bleek. Schrale troost is dat Buurse uiteindelijk datzelfde lot beschoren was. Vandaag dus tijd voor revanche en we zien in ieder geval Job Vogt en aanvoerder Twan Tenhagen terugkeren, maar Frank Geerdink en Rick ter Braak daarentegen geblesseerd op de bank plaatsnemen. Net als bij Ajax, is er bij Buurse sprake van een ware generatiekloof tussen doelman en spelers. Wat heet, voor de 42-jarige doelman Thomas Winkelman zien we liefst drie 23 jaar jongere tieners in de basiself plaatsnemen.

Op het matige Buurser kunstgrasveld, maar onder verder heerlijke voetbalomstandigheden wordt om klokslag twee uur afgetrapt, waarna de blauwwitten meteen het heft in handen nemen. Al snel verdwijnt een geweldige bal van de voet van Harm Vogt in de verre kruising. Echter, een seconde voordat de bal het net raakt, fluit de arbiter van dienst af. Niet voor een doelpunt, nee, voor een botsing vlak daarvoor tussen Harms broertje Job en een Buurser sta-in-de-weg, waarbij beiden met een hoofdblessure naar de grond gaan. Er valt iets voor te zeggen dat er in die situatie afgefloten wordt, dat móet ook volgens de regels, maar dat het doelpunt geen doorgang vindt is wel erg zuur. Het zit dan ook niet mee. Of toch wel? Niet veel later is het namelijk Buurse-spits Maarten Onland die van – wat zou het zijn, twee meter, meer niet – de bal in een baan om de aarde weet te sturen. De sterren van de hemel spelen, maar dan anders. Na een halfuur is het echter alsnog raak als Tim Onstein zo tussen de verdedigers weg kan lopen en eenvoudig de 1-0 aantekent. Het gebeurt in een fase waarin Rietmolen zichzelf keer op keer in de problemen brengt door fouten in de opbouw of balverlies op het middenveld. Het heeft de achterstand dan ook vooral aan zichzelf te wijten, maar goed, geen enkel probleem, Napoli kwam ook eerst 1-0 achter. Het Rietmolense spel is echter niet zo overtuigend als de Napelse evenknie. In tegendeel, men grossiert in fouten en al snel valt ook de 2-0 wanneer Buurse-aanvoerder Ten Vregelaar een bal op maat aflevert bij Onland, die nu wel afrondt, maar daarbij de nodige mazzel heeft dat Rietmolengoalie Jeroen Hartgerink de bal loslaat. Ondertussen is de inmiddels gebruikelijke eerstehelftwissel Bas voor Joren doorgevoerd en zoekt men even later de kleedkamers op.

En daar komen de blauwwitten goed uit, want al snel is er een grote kans als Jorrick de Lange op links doorkomt en Sander te Rietmole bedient, wiens bal via Winkelman de onderkant van de lat raakt en terug het veld in stuitert. Weer zit het in de openingsfase niet mee en datzelfde geldt wederom voor de pechvogel uit de eerste helft Harm Vogt, die met een enkelblessure moet afhaken. Zijn vervanger Justin Bomers staat amper in het veld als de gastheren, wederom via Onland, op 3-0 komen uit een kwiek uitgespeelde counter. Toch doet Rietmolen even later via Sander wat terug na een leuke combinatie tussen Justin en Karsten ter Braak: 3-1. Door het doelpunt lijken de blauwwitten wat kracht te hervinden, kansjes zijn er voor Sander en Karsten, die beiden missen. Zij niet, maar het is invaller Justin die een doelpunt mag bijschrijven als hij Winkelman met een lage schuiver in de verre hoek te pakken heeft. En dan is het ineens 3-2, zit er dan toch nog wat in het vat? Nou nee, uit een van de laatste Rietmolense offensieve pogingen, countert Buurse de wedstrijd in het slot. Wederom is Maarten Onland de afronder. Onland, niet bepaald Mohammed Kudus, maar hij blijkt toch vlijmscherp voor de goal, getuige zijn hattrick vandaag. 4-2 dus uit een counter in de slotfase, waar doet ons dat aan denken? Ajax inderdaad! Uit bij Volendam gistermiddag. Zelfs het scoreverloop en wedstrijdbeeld zoals beschreven in de inleiding hierboven is angstig gelijkend, identiek eigenlijk. Het zijn dus niet alléén de shirts die overeenkomen.

Goed, Ajax volgende week op bezoek bij TVV, Rietmolen ontvangt VV Haaksbergen. Die hebben we al een poosje niet meer gezien. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Sportieve groet en tot dan,

Jean le Tieb