Combinatie-elftal Rietmolen 1 en 2 speelt gelijk in en tegen Diepenheim

In een duel dat wordt gekenmerkt door het ontbreken van een groot aantal reguliere basisspelers, komt Rietmolen toch het best uit de startblokken en weet al snel via Jorrick de Lange op voorsprong te komen. Als het in de tweede helft via Justin Bomers de marge zelfs verdubbelt, ligt er voor het eerst in jaren een zege in Diepenheim in het verschiet. Maar helaas incasseert het gehavende en moegestreden keurkorps in het laatste halfuur nog twee tegentreffers, waardoor men zich met een punt tevreden moet stellen.

Wanneer je tijdens de warming-up van het duel Diepenheim-Rietmolen de kantine binnenloopt en daar Niels te Lintelo, Joren Vrielink, Karsten ter Braak, Wesley Meulenkamp en Sander en Wouter te Rietmole aan de koffie ziet zitten, dan weet je dat er iets niet goed gaat. Allen zijn, inclusief Harm Vogt, geblesseerd en allen zijn normaal gesproken basisspeler van Rietmolen 1. Dat er een paar blessures zijn is niet zo gek, maar zeven geblesseerde basisspelers is dat wel, zeker zo vlak na de winterstop. Meestal zie je het aantal geblesseerden richting einde seizoen oplopen, maar net na zo’n rustpauze met nog maar een duel in de benen is het op zijn minst opmerkelijk te noemen. Het noopt Rietmolentrainer André Oosten een beroep te doen op het ook al niet ruim in de spelers zittende Rietmolen 2. Dennis Vrielink en Christiaan Vlierhaar starten vandaag in de basiself op respectievelijk de spitspositie en het middenveld. Met naast Christiaan O19-junior Thijmen Grootholt en Justin Bomers ‘op tien’ staat er overigens een compleet nieuw middenveld dat voor het eerst in deze samenstelling het veld betreedt. Dan heeft men normaal gesproken op de bank minimaal één zogeheten ‘fitte wissel’. Dat wil zeggen, een speler die die dag nog geen minuten bij een ander elftal heeft gemaakt en dus fris het veld in kan als nodig, maar ook dat is vandaag niet aan de orde. De drie wisselspelers Michiel van Binsbergen, Guus Nijhuis en, jawel, nieuwbakken voorzitter Maurice Schroer hebben vanochtend allen al minimaal een uur gespeeld bij hun elftal, Rietmolen 2 dus, dat trouwens drie heerlijke punten meenam bij buurman Hoeve Vooruit, altijd fijn.

Na de overwinning van vorige week, de vierde op rij, kijkt Rietmolen inmiddels heel serieus naar de tweede periode. Daarin zijn nog drie duels te spelen en deelt het de koppositie met Bentelo, dat op doelsaldo wel ruim voor staat. Van die drie potjes lijkt Diepenheim uit van vandaag de lastigste, dus er staat wat op het spel. Diepenheim, de enige ploeg die deze competitie van Bentelo wist te winnen, maar vorige week de re-match toch vrij kansloos met 3-0 verloor van de blauwhemden.

Vandaag wederom tegen blauwhemden, Rietmolen dus, hoewel dat vandaag in het rode uittenue aan de aftrap verschijnt. En hoewel wat onwennig, is de Rietmolense start toch alleraardigst te noemen: al vroeg gaat een schot van Justin voorlangs, waarna niet veel later Jorrick de Lange super alert is op een foute terugspeelbal en heel knap middels een lob over keeper Van Munster de openingstreffer op het scorebord zet. Vorig jaar deed een foute terugspeelbal Rietmolen hier de das om, nu is het andersom. Vooralsnog, want er is nog lang te spelen uiteraard. Het meeste gevaar van Diepenheim komt zoals gebruikelijk van de linkerkant, waar de sterke back Gijs Haan vaak het offensief kiest en zodoende in de twaalfde minuut een schot op goalie Jeroen Hartgerink lost, die met zijn felgekleurd nieuw handschoeisel redding biedt. Tien minuten later wederom gevaar als Haan na een snelle counter voorgeeft op spits Oonk, in de met 3-1 verloren thuiswedstrijd eerder dit seizoen nog twee keer trefzeker, maar wederom is het Jeroen die redt. Ook bij Diepenheim is de spoeling van spelers dus en dat wordt nog erger na een kwart wedstrijd als Jelle ten Thije met liesklachten naar de kant moet – morgen weer fris voor de klas in Rietmolen dus begrijpelijk – en vervangen wordt door Joost Elderink, vorig jaar nog de grote Rietmolenbeul hier met een doelpunt, toen werd het ook 3-1, maar meer nog voor toenmalig doelman Thom Lansink die hevig bloedend de strijd moest staken en tot op de dag van vandaag de noppen van Elderink in z’n voorhoofd kan tellen. Maar ook vandaag komt men niet schadeloos uit de wedstrijd: aanvoerder Twan Tenhagen verzwikt zijn knie bij een lelijke botsing en moet naar de kant, basisspeler nummer acht met een ticket voor de ziekenboeg, Michiel voor hem erin. Nog een kans is er voor Haan die wederom op Jeroen stuit, die zo de eerste helft bij 0-1 besluit.

Na de thee dringt Diepenheim aan, is er een kans voor Oonk met links, maar is het Rietmolen dat zich ragfijn naar 0-2 countert als Jorrick zijn duel wint, het overzicht behoudt en teruglegt op Justin die schitterend de verre hoek vindt. Justin zou later na zijn wissel met Guus toegeven dat de tienpositie wennen is: “ik had geen idee waar ik moest lopen”, maar zijn doelpunt mag er niettemin zijn. Er gloort dus ineens een mooi resultaat hier bij het altijd lastige Diepenheim, wie had dat vooraf gedacht? Er is echter nog ruim een halfuur te spelen, voert de thuisploeg de druk op en weet het al snel, eveneens uit een counter, de aansluitingstreffer te produceren. Jordy Oonk kopt de bal onhoudbaar over Jeroen na een hele lange voorzet van de linkerflank. Knap gedaan, kunnen we niks anders van maken. Tegen het eind vloeien de krachten aan Rietmolense zijde weg en schakelt men over op het adagium van strijdlust, strijden voor elke meter om die zege over de streep te trekken. Diepenheim gooit het over de onsportieve boeg door de bal niet meer over de zijlijn te trappen als er een Rietmolenspeler geblesseerd op de grond ligt. Voor Rietmolen teken om de strijd te verharden en loopt het haast onvermijdelijk tegen wat gele kaarten aan, maar men houdt vooralsnog stand. Vooralsnog, want als een Diepenheimer wordt neergelegd in de hoek van de zestien, wijst arbiter Philippo naar de stip. Ook hier weet Oonk wel raad mee en wederom passeert hij Jeroen: 2-2. Een rommelige slotfase met over en weer nog wat countermogelijkheden verandert niets aan de stand.

Een remise hier is op zich niet slecht, maar met de tweede periode in het achterhoofd kan het duur puntverlies blijken te zijn. Nu carnavalspauze, hervatting op 5 maart, Buurse thuis.

Sportieve groet en tot dan,

Jean le Tieb