Rietmolen boekt eerste ruime competitiezege in jaren

In deze tweede thuiswedstrijd op rij is Zenderen Vooruit geen partij voor de blauwhemden. Door een doelpunt van Sander te Rietmole gaat men met een voorsprong rusten, waarna in de tweede helft Jorrick de Lange met een kopbal en Twan Tenhagen uit een strafschop de score verder uitbreiden. Hoewel Zenderen er aanvallend nagenoeg niks tegenover kan zetten, weet men via Job Vetketel toch nog een tegentreffer te produceren. In blessuretijd bepaalt Sander te Rietmole met zijn tweede van de middag de eindstand op 4-1. Dat is lang geleden.  

Zenderen Vooruit dus vandaag, nooit tegen gespeeld en vaag ergens van gehoord, maar meer ook niet. Eerste vraag: waar ligt het eigenlijk? We pakken de kaart er even bij en Zenderen blijkt zo’n beetje exact in het midden tussen Borne en Almelo te liggen, waarbij meteen opvalt dat de expansiedrift van beide toch vooral in de richting van het lieflijke dorpje tot wasdom is gekomen. Vergelijk de kaart van 100 jaar geleden met die van nu en het is niet moeilijk voor te stellen dat over nog eens 100 jaar Zenderen volledig opgegaan zal zijn in de verstedelijking die Twente sinds de industriële revolutie doormaakt. De Twentse steden agglomereren daarbij als een malle en Zenderen zal verdwijnen in het suburbia van Tukker Town of Twente City, zoiets. ‘Zenderen Vooruit’ wordt eerst ‘Zenderen Ik Kan Niet Meer Voor- of Achteruit’ om vervolgens volledig te worden opgedoekt. Wellicht dat een hyperloopstationnetje nog aan het verzwolgen dorpje zal herinneren, maar daar blijft het dan ook bij.

Wacht Rietmolen dan eenzelfde lot, een doemscenario dat onmiddellijk in je gedachten opkomt, niet waar? Nou, wees gerust, die kans lijkt niet zo groot. Haaksbergen durft geen stap over de provinciegrens te zetten, Eibergen kijkt vooral de andere kant op en Neede zit al jaren in een onophoudelijk aftakelingsproces, laat staan dat er sprake is van  expansiedrift, treffend geïllustreerd door de heren van Sportclub Neede 1. Na vandaag nul punten uit negen duels, dat is nog slechter dan Rietmolen vorig seizoen. Dat Rietmolen het ook dit seizoen nog niet zo goed doet moge duidelijk zijn, maar wellicht dat de remise van vorige week tegen koploper Bentelo, dat daardoor de periodetitel misliep, al voorzichtig een ommekeer aankondigde. Een punt pakken van de koploper is fijn, maar belangrijker is het om clubs die op de ranglijst vlakbij staan te verslaan. In dat kader is de wedstrijd van vandaag cruciaal, beide clubs staan op vijf punten met een zege en twee gelijke spelen. Voor beide geldt dat bij winst weer voorzichtig aansluiting bij de middenmoot kan worden gezocht.

Bij Rietmolen ten opzichte van die goede pot van vorige week toch liefst vier wijzigingen in de basiself. Bij afwezigheid van Patriek Piepers heeft Niels te Lintelo zijn plekje weer terug en datzelfde geldt voor Jeroen Hartgerink die weer onder de lat plaatsneemt. Plaatsnemen doen ook Justin Bomers en Job Vogt, maar dan op de reservebank, in hun plaats staan respectievelijk Jorrick de Lange en Wouter te Rietmole opgesteld. Tegenstander Zenderen schijnt een spits te missen, maar zoals gezegd, we weten verder weinig tot niets van het elftal, laat staan van spelstijl of tactiek.

Dat geldt ook andersom, dus is het niet gek dat het in de openingsfase van beide kanten aftasten is. Na een kwartier neemt Rietmolen echter steeds meer het heft in handen en deelt het al wat kleine speldenprikjes uit in de persoon van Harm Vogt en Karsten ter Braak. Even later claimt Zenderen een penalty vanwege vermeend hands in de zestien, dat niet wordt gehonoreerd door de scheidsrechter, en later ook een van de weinige bezoekjes aan de Rietmolense zestien zou blijken te zijn geweest. Halverwege de eerste helft weet Sander te Rietmole een inworp van Frank Geerdink – vorige week ging zo’n bal er nog in – op ongelooflijke wijze over het doel te krijgen, zonder twijfel de grootste kans tot dan toe. Tien minuten later lukt het hem gelukkig wel te scoren als hij vanuit een corner de bal ineens voor zijn voeten krijgt en keurig afrondt: 1-0. Een pover Zenderen Vooruit weet er niks tegenover te zetten en ziet Rietmolen tot aan de rust nog een paar kansjes krijgen, die het niet verzilvert.

Zenderen legt zich echter nog niet neer bij een nieuwe nederlaag en noteert meteen na rust ‘een moment’. Toch laat de thuisploeg zich niet van de wijs brengen en na een klein uur spelen is Jorrick heel alert op een hoge bal van Frank Geerdink, waar hij net wat eerder zijn hoofd tegenaan kan zetten dan de keeper zijn handen: 2-0. En Rietmolen stoomt door; een goal van Harm wordt afgekeurd op buitenspel en een kiezelhard schot van Karsten ter Braak vindt de handen van doelman en aanvoerder Eleveld. Niet veel later valt de onvermijdelijke derde treffer dan toch als aanvoerder Twan Tenhagen vanaf elf meter mag aanleggen nadat Sander is neergelegd in de zestien. Twan miste onlangs nog tegen Hengelo, dat overkomt hem niet vaak en dus gaat deze er strak laag in: 3-0. Zenderen maakt ondertussen weinig aanspraak op een treffer, zo heel af en toe komt men erdoor maar veel heeft het allemaal niet om het lijf. Er is geschutter in de Rietmolense defensie voor nodig, het zal ook eens niet, om Zenderen op het scorebord te krijgen. Job Vetketel tekent voor de 3-1. Toch is het geen vetpot voor Zenderen, want diep in blessuretijd weet Sander zijn tweede van de middag binnen te tikken en zo de drie punten veilig te stellen: eindstand 4-1.

Het is lang geleden dat Sander er twee maakte, net zoals het lang geleden is dat Rietmolen in de competitie met een verschil van drie doelpunten of meer won. We moeten terug tot ruim voor coronatijd, we schrijven 28 april 2019, toen er in Lievelde met 5-1 werd gewonnen van Erix. Het werd wel weer eens tijd dus. Een keer niet met samengeknepen billen de slotfase ingaan in de hoop dat men een krappe voorspong niet alsnog weggeeft of een gelijkspel nog over de streep weet te trekken. Of allang beseft hebben dat het vandaag weer een heilloze missie is geweest. Dit keer dus niet. Eindelijk. Volgende week kans om de puntencarrousel draaiende te houden met een bezoek aan TVV in Enschede.

Sportieve groet en tot dan,

Jean le Tieb