Rietmolen en Diepenheim verdelen vier doelpunten evenredig. Twee stuks voor de pauze maakt een ruststand van 1-1 en twee stuks erna maken een 2-2 eindstand. Bas Essink tekent met zijn eerste doelpunt voor Rietmolen 1 voor de eerste en Sander te Rietmole ver in de tweede helft voor de tweede. Een late gelijkmaker van Jelle ten Thije doet zowel Rietmolen áls de pupil van de week en Jelles leerling Mees Vogt de das om.
Twee derde van de competitie zit erop, nog acht wedstrijden te gaan en Rietmolen staat nog steeds onderaan te koekeloeren. Gedurende die acht potjes krijgen we de hele onderste helft van de ranglijst nog voorgeschoteld. Er is dus nog zeker geen man overboord, maar het schip maakt wel langzaamaan water, dat er overigens nog netjes via de spuigaten weer uit loopt. Net als afgelopen maandag, Manic Monday, toen liep het ook de spuigaten uit. Man, man, wat een feest. En dat terwijl Rietmolen 1 eigenlijk niks te vieren had na het tamelijk kansloze verlies tegen nummer twee Delden, net als een week eerder tegen koploper Markelo. Maar goed, zoals gezegd komt er nog een hele trits aan ‘zwakkere broeders’, hoewel die er in deze zware vierde klasse eigenlijk niet zijn, te beginnen vandaag thuis tegen Diepenheim.
Diepenheims resultaten zijn wisselvallig te noemen. Vooral de eerste fase na de post-coronahervatting verliep ronduit belabberd voor de kasteelheren, met een 7-1 nederlaag bij Hoeve Vooruit als klapstuk, je kunt het je haast niet voorstellen. De laatste weken heeft men het wat beter op de rit en wint men weer wat potjes, waaronder een knappe, maar naar we vernomen hebben enigszins fortuinlijke, zege op Eibergen. Rietmolens eerste treffen met Diepenheim liep uit op een deceptie. Na een gelijk opgaande eerste helft hielp een te korte terugspeelbal van Bas Essink de thuisploeg in het zadel. Rietmolen verloor uiteindelijk met 3-1, maar de wedstrijd laat zich vooral herinneren door de gapende hoofdwond die doelman Thom Lansink opliep na een botsing met de schoen van Diepenheimspits Elderink. De wond is inmiddels goed hersteld en Thom maakt zijn keepersminuten weer. Hersteld is ook het overgrote deel van de Rietmolense selectie; op veteraan Patriek Piepers na is iedereen fit.
Of toch niet. Vlak voor de wedstrijd begint is Rietmolentrainer André Oosten genoodzaakt een last-minute wissel door te voeren als Joren Vrielink last krijgt van luchtwegklachten en Bas Essink te elfder ure in de basiself moet plaatsnemen. Deze herschikking van de verdedigende linie heeft er wellicht mee te maken dat het al vroeg in het duel gruwelijk misgaat in de opbouw, maar de gasten verzuimen te profiteren. Aan de andere kant laat ook Rietmolen snel van zich horen met een levensgrote kans voor Sander te Rietmole op aangeven van aanvoerder Twan Tenhagen; Sanders vrije schietkans van vijf meter weet-ie recht op de keeper te vuren. Zulke ballen moeten er gewoon in als je het jezelf een stuk makkelijker wil maken. Het gebeurt niet en even later ook aan de andere kant een aardige kans voor Diepenheimaanvaller Elderink, alvorens hij door coach Wouter Kwakkenbos naar de laatste linie wordt gedirigeerd na uitvallen van wingback Gijs Haan, die zich in de uitwedstrijd tot uitblinker kroonde, maar vandaag al sinds de warming-up loopt te trekkebenen. Ook daarna over en weer kansen. Twan schampt een cornerbal met z’n hoofd net voorlangs en niet veel later is het diezelfde Twan die met een dodelijke terugspeelbal Diepenheimer Oonk op pad stuurt die zich even Neymar waant en een weergaloze hakbalassist in gedachte heeft. Het mislukt faliekant. Wat niet mislukt is zijn kopbal bij de tweede paal na een voorzet die niet goed verwerkt wordt door de Rietmolendefensie: 0-1. Nog geen tien minuten later echter is het, jawel, invaller Bas ‘Betsie’ Essink die met z’n logge lijf vliegensvlug reageert als Job Vogt een corner onderkant lat kopt en Betsie via de rebound zijn eerste treffer voor Rietmolen 1 maakt, zijn fout van de heenwedstrijd enigszins goedmaakt, en zo de ruststand op het bord zet: 1-1.
In de rust wordt Justin Bomers gewisseld voor Harm Vogt en die heeft er zin in. Hij schudt de ene na de andere gevaarlijke actie uit zijn mouw, maar goals levert het vooralsnog niet op. Kansen wel, want gedurende de tweede helft valt de kansenverhouding steeds meer in Rietmolens voordeel uit. Sander raakt de buitenkant van de paal en diens ingevallen broertje Wouter schiet rakelings over. De kers op de taart komt in de 82e minuut als Sander superscherp reageert op een subtiele touch van Twan die met zijn rechter zowaar de onderkant van de lat raakt: 2-1! Pupil van de week Mees Vogt zit ondertussen op rozen. Hij heeft deze 2-1 in het dorpskrantje voorspeld en is al voorzichtig aan het rekenen. Zo meteen in de kantine extra patatje, extra colaatje, misschien nog een zakje snoep. Maar belangrijker nog, morgen de blits maken op het schoolplein! Lekker koketteren met een ongekende hoeveelheid voetbal-knowhow want wie voorspelt er nu een zege voor een ploeg die al sinds oktober niet meer gewonnen heeft? Mees durft het. Mees doet het. De meiden liggen aan z’n voeten morgen. Kan niet anders. Mees zit maar liefst drie hele minuten op een roze wolk, totdat Diepenheim uit een hoekschop de 2-2 binnen kopt. En wie-o-wie doet hem dat aan? Het is, u zult het niet geloven, Mees’ bloedeigen meester Jelle ten Thije. Nou, nou, die durft. Dit is een vorm van psychologische kindermishandeling. Dit kan echt niet, kunnen we niet ergens aangifte doen? Aangifte of niet, dit wordt sowieso knokken morgen op het schoolplein. Leerlingen, verenigt u! Kom in opstand tegen deze sadist. ‘Relle tegen meester Jelle!’ Gooi hoepels naar z’n hoofd: “hoepel op!”. Dat soort dingen. Ik roep niet gauw op tot een leerlingenopstand, maar vandaag kan ik niet anders, dat begrijpt u. Rietmolen probeert ondertussen nog de overwinning uit het vuur te slepen. Er is nog een megakans voor Wouter die een vrije kopkans voorlangs werkt. In de slotseconde heeft Diepenheimer Jelte Zwiers nog een uitgelezen mogelijkheid om Rietmolen nog verder in de penarie te brengen, maar ook zijn inzet gaat voorlangs. Een gelijkspel is het verdict waar geen van beide ploegen uiteindelijk iets mee opschiet.
Volgende week uit naar Rood Zwart in Delden.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb