In een open wedstrijd met veel kansen over en weer lijkt UDI de punten in eigen huis te houden. De thuisploeg komt twee keer op voorsprong, maar Rietmolen weet in de extra tijd een punt veilig te stellen door een schitterende vrije trap van Karsten ter Braak. Eindstand 2-2.
Vandaag een uitwedstrijd naar een Enschedese club met een mooie afkorting als naam: UDI, oftewel ‘Uitspanning Door Inspanning’. Maar wat men ermee bedoelt? Geen idee. Een ‘uitspanning’ kennen we normaal gesproken als een horecagelegenheid in het buitengebied waar een natje en een droogje genuttigd kunnen worden, terwijl de kinderen in de bijbehorende speeltuin in de gaten kunnen worden gehouden. De naam stamt uit een tijdperk van voor de automobiel, toen paarden er werden ‘uitgespannen’ uit hun rijtuig om uit te rusten, de menner en passagiers ondertussen de gelegenheid gunnend een al dan niet alcoholische versnapering te nuttigen. Het valt te betwijfelen of dat is wat de voetbalclub voor ogen had bij het kiezen van haar naam. Wellicht dat we het meer in de hoek van ontspanning of afleiding moeten zoeken; hoewel dat een contradictio in terminis dan wel oxymoron oplevert, want ‘ontspanning door inspanning’ lijkt toch wat tegenstrijdig. ODI of ADI dus, maar dat klinkt natuurlijk van geen kant, dus valt UDI wel te appreciëren. Nou, ik snap er geen zak meer van, en u waarschijnlijk ook niet.
De wedstrijd dan maar. Bij de kerkdorpelingen ontbreekt Joren Vrielink met een knieblessure, A-junior Harm Vogt neemt zijn plaats op de bank over. Van de tegenstander is weinig bekend, behalve dan dat het tot dusver evenveel punten haalde als Rietmolen, maar nog een duel tegoed heeft.
Een sfeerloos sportpark met opnieuw een matig kunstgrasveld is het decor voor dit duel onder leiding van arbiter Hachmang. Als hij het startsein geeft, is het UDI dat direct druk probeert te zetten op de Rietmolendefensie. De ruimte die het daarbij laat is voor de blauwwitten een prettig gegeven en men weet er daardoor een paar keer prima onderuit te voetballen. En zo ontvouwt zich een open eerste helft met kansen en kansjes over en weer. In de derde minuut is het al Wouter te Rietmole die zich in de vijandige zestienmeter behendig vrijspeelt en zijn medespelers voor het doel voor het uitkiezen heeft. Een onzorgvuldige eindpass bezegelt het lot van deze kansrijke aanval. Ook aan de andere kant wordt het dreigend als lepe spits Van Der Molen tweemaal kort achter elkaar doelman Jeroen Hartgerink onder vuur kan nemen. Bij de laatste poging verkiest hij te lobben. Het lijkt de openingstreffer te gaan worden, ware het niet dat verdediger Dennis Vrielink de bal nog voor de lijn naar veiligheid kan ruimen. Vervolgens is er een fase van ongeveer een kwartier waarin de blauwwitten legio momentjes krijgen, maar het is allemaal nét niet. Een doelpunt hangt al lang in de lucht maar wie maakt hem? Het wordt UDI. Na een dik halfuur mikt nummer tien Lever op de verre hoek, maar waar Jeroen eerst nog reddend kan optreden, is het Van Der Molen die de afvallende bal tot doelpunt promoveert. De reactie van Rietmolen op de tegenslag kan niet beter. Een poging tot opbouw van de Enschedeërs wordt onderschept door messcherpe spits Rick ter Braak die Sander te Rietmole volledig vrij voor de goal zet. Die blijft koel en laat het netje bollen: 1-1. Hoewel de blauwwitten leuk meedoen, lijkt UDI toch iets de overhand te hebben. Vlak voor rust lijkt het dat ook uit te gaan drukken op het ontbrekende scorebord als Dennis een bal veel te kort teruglegt op de keeper. De Enschedeërs onderscheppen en kunnen op weg naar een nieuwe voorsprong. Maar noch Van Der Molen, noch zijn collegae zien kans te scoren, mede door onvermoeibaar meeverdedigen van Koen Waanders en Frank Geerdink. Dennis is ondertussen zo verbouwereerd van het voorgevallene dat hij het tafereel apathisch aanschouwt.
Na rust een grotendeels overeenkomstig spelbeeld, al lijken beide ploegen iets behoudender in hun aanvallende intenties. Overigens is het een uiterst sportief duel. Geen nare overtredingen, geen onvertogen woord richting scheidsrechter of elkaar. In een tijd dat de Enschedese verenigingen negatief in het nieuws komen en onder een vergrootglas liggen, mag het ook gezegd worden als het goed gaat. Als een kwartier voor tijd de heren in de vermiljoenkleurige tenues de Rietmolense zestien belegeren en er een bal net verkeerd valt, is er geen houden meer aan voor doelman Hartgerink. Aanvoerder Kevin Schonewille kan beheerst de 2-1 aantekenen. Daarna is Rietmolen onmachtig. Ook invallers Patriek Piepers en Harm Vogt, die zijn competitiedebuut voor het eerste maakt, kunnen het ijs niet breken. De wissels aan UDI-zijde lopen wat vertraging op als de arbiter op zijn strepen gaat staan, eerst tape op de kousen afkeurt en later bij een ander een zwarte slidingbroek. Ondertussen is aan het gejuich aan de overkant van de straat te horen dat het bij competitiegenoten Aramea en Buurse een doelpuntrijk gebeuren is (verrassende uitslag van 2-6 blijkt later). Op het UDI-veld daarentegen lijkt Rietmolen op een verlies af te stevenen. Toch krijgt het vlak voor tijd, vlak nadat Van Der Molen een megakans om zeep helpt, een vrije trap iets buiten de zestien. Een kolfje naar de hand van Karsten ter Braak. Zijn haarfijne trap zeilt richting de verre bovenhoek. De vingertoppen van doelman Schonewille raken de bal, maar kunnen niks anders doen dan die nog spectaculairder in de kruising te laten vliegen. En zo wordt op de valreep dan toch nog het langetermijnpunt veiliggesteld. Hulde aan de spelers!
UDI huist zoals gezegd op een sfeerloos sportpark, maar de kantine is des te gezelliger. Met Rustoord-achtige tafelkleedjes en knallende hits uit de speakers is het prettig toeven bij deze volksclub. En zo is er toch vooral uitspanning ná, in plaats van dóór inspanning.
De komende twee weken staan er zaterdagse potjes op de rol, te beginnen met de eerste knock-outronde van de bekercompetitie tegen het tweede elftal van AZSV. Zaterdag 10 november om 16:00u zal er afgetrapt worden.
Sportieve groet en tot dan!
Jean le Tieb