Rietmolen heerst de hele wedstrijd, maar loopt in de eerste helft toch onverhoopt tegen een 0-1 achterstand aan. Wouter te Rietmole trekt de stand voor rust nog gelijk, waarna Robbin Dieperink en Sander te Rietmole na de pauze de Rietmolenaren een 4-1 overwinning bezorgen. Evenveel Rietmolentreffers als in de laatste thuiswedstrijd tegen de heren uit het nabijgelegen buurtschap. Toen gold de overwinning als voorzichtig tussenpasje in de lange tocht richting de titel in de vijfde klasse, nu als voorbereiding op een zware vierde klasse.
Voorafgaand aan een seizoen dat al de boeken in zal gaan als ‘het seizoen van de derby’s’, is het extra leuk dat de KNVB ook in het bekertoernooi een derby uit de hoge hoed tovert. Rietmolen-Lochuizen dus. Een weerzien met de kleine buurman die we voor het laatst tegenkwamen in het kampioensjaar 2017-2018. Thuis dus een vrij eenvoudige 4-0, uit een nipte 0-1. Beide wedstrijden destijds omlijst met een heerlijke sfeer waarbij de supportersverenigingen flink uitpakten. Vandaag niks van dat alles, een bekerwedstrijd heeft blijkbaar niet de allure om die speciale gevoelens van rivaliteit bij mensen los te maken. En dat is prima; de sfeer voor, tijdens, en na de wedstrijd is er niet minder om. Het duel betekent tevens een weerzien met oud-Rietmolentrainer Peter Groot Kormelink die het stokje bij Lochuizen heeft overgenomen van Tonnie Schuurman, ook al een oud-Rietmolentrainer. Wat een nostalgie.
Wat weten we dan van dit Lochuizen 1? Nou, het toeval wil dat ons tweede elftal afgelopen donderdag een oefenpotje heeft afgewerkt tegen de heren in de vermiljoenkleurige shirts. Tijdens die wedstrijd, die in 1-1 zou eindigen, bleek dat de Lochuizenaren allesbehalve fit zijn. Krampgevallen ‘all over the place’ en Lochuizer gevaarlijkste aanvaller Robbin Jerusalem viel geblesseerd uit. Hij staat vandaag aan de kant. Ook verdediger Ruben Schuurman is niet okselfris, maar staat wel in de basis zo blijkt. Rietmolenaar Ruben verkiest inmiddels voortplanten boven voetbal, waarbij we er gevoeglijk van uitgaan dat het geproduceerde kroost wél het blauwwit zal aantrekken.
Aan Rietmolenzijde ook een verre van complete selectie. De gebroeders Ter Braak kampen nog met blessures opgelopen aan het eind van het vorig seizoen. Wesley Meulenkamp zit een schorsing uit, ook vorig seizoen opgelopen, en de gebroeders Vrielink zijn een weekendje weg. Meteen is er dus een puzzel op te lossen voor nieuwe hoofdtrainer Frank Bruins. Hij bedeelt basisplaatsen toe aan Bas Essink en Harm Vogt, beide deze zomer overgekomen uit de jeugd. Ondanks de personele problemen heeft Rietmolen de laatste jaren flinke stappen gezet en ligt een eenvoudige overwinning in de lijn der verwachting.
Als er onder heerlijke omstandigheden wordt afgetrapt is het meteen Rietmolen dat de aanval zoekt en via Harm al snel een eerste kans krijgt, maar zijn kopbal gaat over. Lochuizen wordt ver teruggedrukt op eigen helft en ziet meerdere Rietmolense kansjes het doel missen. En tja, dan laat een oude voetbalwet zich gelden: Als je zelf de kansen laat liggen, scoort de tegenstander vroeg of laat. Halverwege de eerste helft in dit geval. Zo’n beetje de eerste keer dat de roodwitten over de middellijn komen en het gaat gelijk fout. De Lochuizense linker aanvaller vertrekt randje buitenspel, en geeft voor op zijn meegekomen kompaan die aan de aandacht van aanvoerder Twan – het was toch buitenspel!? – Tenhagen ontsnapt: 0-1. Ongelooflijk. Twan revancheert zichzelf door even later met een mooie passeeractie langs de linkerflank een assist af te leveren op Wouter te Rietmole die beheerst afrondt: 1-1. Ondertussen vallen de roodwitten bij bosjes om. Onder anderen papa Schuurman en spits Wormgoor moeten het veld ruimen. In de rust is Groot Kormelink al door zijn wissels heen.
Na rust stelt Rietmolen snel orde op zaken. Na eerst al een grote kans gemist te hebben, weet Sander te Rietmole in de 52e minuut op aangeven van broertje Wouter met het nodige fortuin de 2-1 aan te tekenen. Nog geen minuut later is het Robbin Dieperink die, na een voorzet van Harm, de 3-1 op het bord zet. Lochuizen kan er niks meer tegen inbrengen en is vooral bezig om met elf man het eindsignaal te halen. Men zakt zo ver terug dat er regelmatig een stuk of acht roodwitten in en om de eigen zestien staan met de twee aanvallers amper tien meter ervoor. Van een wedstrijd is geen sprake meer. Trainer Bruins en eveneens nieuw aangestelde assistent-trainer Richard Klomp besluiten te gaan wisselen. Achtereenvolgens Patriek Piepers, Jorrick de Lange en Martijn Hermelink komen erin. O19-junior Jorrick maakt hierdoor zijn officiële debuut voor Rietmolen. Vorige week heeft-ie al even mee mogen tikken in het met 1-2 verloren oefenduel tegen TVO, maar vandaag gaat het om de knikkers. Aangezien het O19-elftal sinds dit seizoen samen met Lochuizen een combinatieteam is, mag van hem enige voorkennis verwacht worden. En zowaar heeft hij even later een belangrijk aandeel in de 4-1 als hij zich goed vrijmaakt, Sander de bal kan meegeven en hem zo in staat stelt af te ronden.
En zo is de eerste overwinning van het seizoen voor Rietmolen een feit. Eentje die verwacht werd, dat wel, maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt. Of een rolmops, nog moeilijker. Afijn, de kop is eraf. Volgende week mag meer weerstand worden verwacht tegen een, op papier, gelijkwaardige tegenstander. In Delden nemen de blauwwitten het dan namelijk op tegen Rood Zwart.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb