In dit laatste bekerduel waarin Victoria ’28 uit Enschede te gast is, weten geen van beide ploegen tot scoren te komen, ondanks dat zich er een open en aantrekkelijke wedstrijd ontvouwt. De betere kansen zijn voor Victoria dat de pech heeft dat sterspeler Boy Kamphuis het vizier vandaag niet op scherp heeft staan. Hij stuit telkenmale op het aluminium of uitblinkende Rietmolendoelman Thom Lansink. Zelfs een penalty weet hij niet te verzilveren en dus eindigt het duel hoe het begon: 0-0.
Dit derde en laatste bekerduel betekent het slot van een goed verlopen Rietmolense voorbereidingsperiode voordat volgende week thuis tegen Twenthe Goor een knallende vierde klasse B van start gaat. Vandaag gaat het erom de puntjes op de tactische i te zetten en ervoor te zorgen dat men zonder blessures het eind haalt om volgende week op volle sterkte te zijn. In dat kader staat sterkhouder op het middenveld Wesley Meulenkamp vandaag uit voorzorg aan de kant, inmiddels zo goed als hersteld van zijn pijnlijk overstrekte elleboog in het duel met Phenix, maar men wil het risico met hem niet lopen in een potje dat er niet toe doet. Alhoewel, een ruime zege vandaag zou doorbekeren betekenen, iets wat de laatste twee jaar ook gelukt is. Uiteindelijk loop je in het bekertoernooi wel tegen een veel sterkere tegenstander aan dus een echt doel zal het nooit worden. Daarbij komt dat tegenstander van vandaag Victoria vorige week met 2-1 won van UDI, dat op zijn beurt met 3-0 de betere was van Rietmolen. Een zege valt dan ook niet te verwachten, laat staan een ruime zege. Van vorig seizoen herinneren we ons Victoria als een sterke tegenstander die in het enige treffen destijds in Enschede met 3-1 te sterk was, destijds hun eerste overwinning in een jaar tijd na een vrije val uit de tweede klasse. Na een zachte landing in de vroegtijdig afgebroken vierde klasse B is men dit jaar ingedeeld in de Twents georiënteerde vierde klasse A.
Dan snel naar de wedstrijd van vandaag. O19-junior Job Vogt vervangt Wesley op het middenveld en zijn teamgenootjes Sten ter Haar en Job Wielens vullen de Rietmolense bank naast Bas Essink, de op de terugweg zijnde doelman Jeroen Hartgerink en, wie hebben we daar, Karsten ter Braak! Negen maanden en een week na zijn kruisbandoperatie is hij klaar voor zijn eerste wedstrijdminuten. Wat een voorbeeldige revalidatie is dat geweest. Bij tegenstander Victoria zien we, ondanks tegengestelde geruchten eerder deze week, beste speler Boy Kamphuis gewoon in de basiself geposteerd. Op papier op de spitspositie, maar al snel na de aftrap blijkt hij zich zo’n beetje overal op het veld vertoont. Iets wat we nog kennen van vorig jaar. Uit laten zakken uit de spits en van daaruit aan het voetballen komen om even later gevaarlijk lopend in de zestien op te duiken. In het kort het Victoria-recept om tot victorie te komen. In de beginfase komt dat er echter nog niet zo uit, maar beide ploegen willen voetballen en zo ontstaat er een mooi open duel met kansjes over en weer. Een eerste Rietmolense kans is er voor Harm Vogt, waarna ook Victoria gevaarlijk wordt via nummer tien Nuis die in de zestien een vrije kans krijgt maar zijn poging door Twan Tenhagen onderschept ziet worden. De grootste kans in de eerste helft is voor Kamphuis in de 23e minuut als hij na een fout van Dennis Vrielink alleen doorstoomt richting Thom. De linker paal is het eindstation van het krullende schot dat hij produceert. Ook Rietmolen creëert kansen via spits Sander te Rietmolen en aanvoerder Twan die zijn kopbal uit een corner over ziet gaan, maar ook afgefloten wordt wegens een duwfout. Thom Lansink maakt ondertussen weer een Victoria-aanval onschadelijk, waarna Harm Vogt met een kopbal gevaarlijk wordt en Sander uit de rebound kan scoren, maar geblokt wordt. Nogmaals een knappe redding van Thom na een Victoria-uitbraak betekent het slotakkoord van de eerste helft.
Ook na rust van hetzelfde laken een pak. De Victorianen met de iets betere kansen, maar in Thom een steeds lastiger te nemen obstakel vinden. Kamphuis raakt zichtbaar gefrustreerd en uit dat door steeds opzichter te gaan klagen bij de arbiter van dienst, hetgeen hem geel oplevert. Zijn middag wordt er niet veel beter op als hij even later vervelend in botsing komt met Rietmolenaanvoerder Twan, die een beetje dizzy op de grond belandt maar, hard als ie is, uiteraard gewoon verder kan. En daar doet-ie goed aan, want niet veel later is hij het eindstation van een flitsende Rietmolense aanval die aan de rechterflank begint, via nummer tien Justin Bomers razendsnel naar de linkerkant wordt verlegd, waar Twan zijn meerdere moet erkennen in doelman Ten Velde die goed redt. Ook Victoria laat zich niet onbetuigd en noteert de grootste kans tot dan toe als Nuis na voorgeven van Kamphuis de bal vrij kan inschieten, maar het doel maar net mist. Met nog een kwartier te spelen besluit coach Frank Bruins quadrupel te wisselen – in het bekertoernooi zijn vijf wissels toegestaan – en haalt alibilopers Wouter te Rietmole, Job en Harm Vogt en Twan Tenhagen naar de kant. Invallers zijn Bas, Sten, Job en, jawel hoor, Karsten ter Braak. Voor het laatst in blauwwit te bewonderen in mei 2019, goed om hem terug te zien. Een echt verschil kunnen de wissels helaas niet maken. De slotfase is vooral slordig te noemen. De gasten proberen de overwinning te forceren door aanvallender te gaan spelen en Rietmolen probeert te profiteren van de geboden ruimte, met name via de lange bal. Toch wordt Victoria een buitenkansje gegund als Kamphuis op zoek gaat naar de penalty en zijn verzoek gehonoreerd ziet worden door de arbiter. Kamphuis zelf neemt plaats achter de bal, maar zal dat doen met knikkende knieën na het filmpje op de site van de Tubantia van vorige week waarin Thom furore maakte als penaltykiller van Rietmolen 1. Dat blijkt als hij een seconde later de bal met een harde knal van de paal ziet ketsen.
0-0 dus als afsluiter van de voorbereiding van seizoen ‘20-‘21. Volgende week Twenthe Goor thuis. Wij zijn er klaar voor.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb