In Neede brengt Rietmolen de titelkandidaat een ferme dreun toe, door, net als eerder dit seizoen, te zegevieren. Een rake strafschop van Twan Tenhagen in de blessuretijd van de eerste helft is genoeg voor de winst. In de tweede helft beperken de blauwwitten zich tot tegenhouden waar Neede, ondanks wat speldenprikjes, geen antwoord op heeft.
Een derby’tje Neede-Rietmolen op zijn tijd is altijd lekker. Zeker als je de uitslagen van de laatste seizoenen erbij pakt. Gewoonlijk pakt Rietmolen namelijk de winst, zoals ook begin van dit seizoen in eigen huis met 2-1. Maar hoe normaal het is geworden dat Rietmolen van Neede wint, zo normaal is het ook geworden dat deze wedstrijd überhaupt op het programma staat. Een aantal jaar geleden was het nog bijzonder dat beide clubs in dezelfde klasse speelden, het kleine Rietmolen tegen het van oudsher grote Neede. Het speciale gevoel van toen is er wel wat af. Geen sfeeracties meer van de beide supportersclubs, geen vele honderden bezoekers meer langs de kant. Jammer. Maar voor de Rietmolenaren blijft dit natuurlijk dé derby.
De Needenaren zijn dus op zoek naar revanche én de koppositie, want die lonkt na een lange ongeslagen reeks. Alleen de twee openingsduels van het seizoen, tegen Rietmolen en Meddo, gingen verloren. Sindsdien gaat het crescendo met de club van Kevin Vos, die het vandaag moet stellen zonder sterkhouder Pelle Smit, die afgelopen donderdag een ogenschijnlijk ernstige knieblessure opliep. Ook Rietmolen mist in de persoon van Frank Geerdink een van zijn belangrijkste spelers, een blessure opgelopen in een oefenwedstrijd tegen Twenthe Goor deze week, nekt hem. Joren Vrielink is daarom vanuit het tweede in de basis geposteerd. Daarnaast zijn ook Harm Vogt, Wouter te Rietmole en Justin Bomers niet speelfit.
Neede wil winnen, móet misschien ook wel winnen, en zoekt aldus vanaf het startsignaal de aanval. De blauwwitten zetten daar een behouden strategie tegenover. Het laat Neede lekker opbouwen tot ongeveer halverwege de eigen helft, daar ligt de grens vanwaar het de duels stevig aangaat. Tot hier en niet verder. Het eerste kwartier kenmerkt zich dan ook door veel overtredingen, vooral van Rietmolense zijde, al snel leidend tot een gele kart voor centrale man Bas Essink. De thuisploeg weet er zich geen raad mee, en langzaamaan begint ook Rietmolen enige aanvallende intenties te ontplooien. Mitch Bomers probeert het met een schot van 21 meter, toevallig ook het aantal verjaardagskaarsjes dat hij deze week heeft mogen uitblazen. Even later creëert Collin ter Braack voor zichzelf een aardige kans, onder toeziend oog van vader Gerwin, die dit kunstje tot in perfectie beheerste. Draaien, schieten, raak, zijn standaard stramien. Draaien, schieten, vuisten van de keeper is vooralsnog Collins stramien. Even oefenen nog. Dat is sowieso het grootste gebrek aan Rietmolense zijde, een scorende spits, een type Gerwin ter Braack, al jaren eigenlijk. Ook vandaag blijven doelpunten daardoor vooralsnog uit en dus richten de blauwwitten zich weer op de kunst van het verdedigen, wat de Needenaren duidelijk te machtig is. Aanvaller Leppink besluit vuur met vuur te bestrijden en ziet ook snel de gele prent, en als de nummer 10 eraf moet met een schouderblessure, besluit zijn vervanger Van Dijk er ook meteen fors in te vliegen met een harde overtreding op Thijmen Grootholt, die gek genoeg niet bestraft wordt. Zo lukt het de Rietmolenaren het aanvalsspel van de thuisploeg keurig te ontregelen. Het is dan ook een verdediger, Tim Kurz, die het maar eens van afstand probeert en prompt de lat raakt. Het zou het enige Needse gevaar voor de rust blijken te zijn. Dat geldt niet voor de blauwen; waar ze al een paar keer eerder op de deur hebben geklopt, dient er zich in de slotseconden van de eerste helft een buitenkansje aan: hands in de zestien, penalty Rietmolen. Aanvoerder Twan Tenhagen gaat achter de bal staan – Collin staat sinds zijn misser in het laatste oefenduel wat lager op de neemlijst – en schiet onberispelijk raak, zoals we van hem kennen: 0-1!
Na rust beperken de blauwwitten zich tot het verdedigen van de voorsprong, waarom ook niet. Toch weet Neede nu meer gevaar te stichten, vooral in de persoon van Klein Bruinink, die een aantal aardige kansen noteert, waarvan een door Rietmolengoalie Niels Bouwman nog knap langs de paal getikt kan worden. Teken voor Rietmolentrainer Bert van Losser om een driedubbele wissel door te voeren. Dylen, Thijmen en Joren eraf, in het veld komen Sander te Rietmole, Niels te Lintelo en de net iets te dikke middenvelder Job ‘Soppie’ Vogt. Job lust graag bier, speelde het laatste halfjaar voor Rietmolen vier, maar nu is-ie weer hier. Kon het eerste, en zeker de potjes tegen Neede, toch niet missen. Ook in het veld gebracht, vers van de skipistes, Sander te Rietmole, die onlangs met zijn 118e doelpunt Harm Waanders passeerde op de lijst van all-time topscorer van vv Rietmolen. Althans, sinds dat lijstje wordt bijgehouden op ‘the interweb’. De eerder genoemde Gerwin ter Braack heeft er naar eigen zeggen meer dan 300 in liggen voor Rietmolen 1. In dit tempo moet Sander tot zijn 48e door om dat te bereiken, eventjes volhouden nog Sander. Volhouden moeten ook de overige heren in blauwwit. Trek ‘m over de streep. Er wordt met man en macht verdedigd, waarbij de ervaring van met name Martijn Leferink, Joren Vrielink, Twan Tenhagen en Wesley Meulenkamp zich doet gelden. De Needenaren komen eigenlijk niet verder dan enkele corners, die echter wel gevaarlijk ogen, gezien de geringe lengte van Niels, die uiteindelijk toch vrij eenvoudig zijn doel schoon lijkt te houden. Wanneer de ruim bemeten blessuretijd flink oploopt, herinnert de gewisselde Thijmen Grootholt de arbiter van dienst nog even aan een ander belangrijk gegeven: “scheids, mooi geweest, denk aan de omzet!” Is ook zo, zal hij denken, en besluit niet lang daarna de wedstrijd tot een einde te brengen. Weer een Rietmolense zege, wéér tegen Neede.
En zo trakteert Rietmolen de Needenaren wederom op een lesje humilitas en stijgt het prompt naar de gedeelde eerste plaats. En hoewel het aantal gespeelde wedstrijden wat scheef loopt, is het opvallend om te zien dat de bovenste acht ploegen (!) binnen twee punten van elkaar staan. Dat wordt nog een leuk competitie-einde.
Sportieve groet en tot de volgende keer,
Jean le Tieb