Op een waterkoud en vervallen sportpark in Enschede weet Rietmolen een vroege achterstand via Karsten ter Braak en Jorrick de Lange om te buigen in een 2-1 voorsprong. Ondanks vele kansen verzuimt het vervolgens om de wedstrijd vroegtijdig in het slot te gooien, maar aangezien de Turkse tegenstanders geen fatsoenlijk slotoffensief op poten kunnen krijgen, weten de blauwwitten vrij eenvoudig de drie punten over de streep te trekken en kan men op de ranglijst voorzichtig weer omhoog kijken.
Voor de wedstrijd van vandaag tegen TVV reizen we af naar het Wethouder Horstman Sportpark in Enschede, met afstand de armetierigste accommodatie die we de afgelopen jaren hebben bezocht. Samen met de Surinaamse Voetbal Vereniging moet de Turkse Voetbal Vereniging het doen met krakemikkige kantinegebouwtjes, amper onderhouden velden, vervallen dug-outs, kleedkamers die het woord kleedkamer niet waard zijn en lichtmasten waarvan nog maar de helft daadwerkelijk licht geeft, om maar te zwijgen van een scorebord annex klok die volledig ontbreekt. Kortom, een zooitje, en dat kun je de residerende clubs niet eens kwalijk nemen. Nee, dit is een gemeentelijk sportpark waar de laatste jaren geen stuiver meer in is geïnvesteerd, wat niet los valt te zien van de al jaren etterende kwestie van het herinrichten, samenvoegen en opheffen van sportaccommodaties, waarin de Gemeente Enschede allesbehalve daadkrachtig voor de dag komt. Is ook niet eenvoudig natuurlijk, onderkomens realiseren voor pak ‘m beet 25 voetbalclubs. Ja, u leest het goed, er zijn zo’n 25 voetbalverenigingen in de Gemeente Enschede. Een versnippering waar je u tegen zegt, de Tweede Kamer is er niks bij. En dan te bedenken dat geen enkele van die 25 terug te vinden is in de hoogste klassen van het amateurvoetbal. Ze zeggen wel eens ‘zonder breedtesport geen topsport’, nou met te veel breedtesport ook niet hoor! Het is droevig gesteld met het Enschedese amateurvoetbal. Aansluitend op het hele sportparkenverhaal schijnt de gemeente dan ook aan te sturen op fusie van verschillende verenigingen. Geen verkeerde gedachte, maar daar komt juist weer onwil van de betreffende clubs om de hoek kijken. Er is er altijd wel een die de hakken in het zand zet. Verzoek aan de heren voorzitters om dat vooral niet te doen. Ga de samenwerking aan en stap over elkaars cultuurverschillen heen. Of beter, combineer ze! Vul een lahmacun met roti en je zult versteld staan. Fusion cuisine is toch helemaal ‘hip and happening’, dus waarom niet?
Maar goed, vervallen accommodatie of niet, wij zijn niet zo moeilijk. Vroeger moest je in Rietmolen voor de wedstrijd de koeien van het veld jagen en je nadien wassen in een waterput, dus wij zijn wel wat gewend. Hier in Enschede is er in ieder geval een veld, er staan twee goals op en er is een bal, dus kunnen we beginnen. De blauwwitten doen dat in dezelfde opstelling als vorige week, toen er met 4-1 van Zenderen Vooruit werd gewonnen. TVV leed tezelfdertijd een dikke 7-0 nederlaag tegen Bentelo, maar schijnt de vijf á zes spelers die het toen miste er vandaag weer bij te hebben.
Nadat de stopwatch voor de eerste helft is ingedrukt, maakt Rietmolen meteen zijn intenties duidelijk en vliegt er fel op. Ook de scheidsrechter maakt zijn intenties duidelijk, warrige intenties in dit geval. Eerst krijgt Rietmolentrainer André Oosten een reprimande en later fluit-ie dan weer voor dit, dan weer voor dat, of daar ergens tussenin. Waar-ie in ieder geval wél voor fluit is een doelpunt voor TVV, al in de vierde minuut. Doelman Jeroen Hartgerink ziet er niet goed uit bij een bal van de zijkant, die vervolgens terecht komt voor de voeten van spits Gokmen Yilmaz – familie van? – voor wie het afronden een koud kunstje is. Koud is het sowieso. Temperaturen van rond het vriespunt en geen straaltje zon te bekennen. Het is dan ook niet gek dat centrumverdediger Bas Essink voor de rest van het duel dicht tegen Yilmaz aankruipt. Hij zit hem zo’n beetje letterlijk in z’n broekzak. Opdracht van Oosten, die hem uit het verleden nog als medespeler kende en dus weet hoe je hem uit de wedstrijd helpt. En dat schijnt te werken. Yilmaz komt nauwelijks meer aan de bal en Rietmolen neemt het heft in handen, leidend tot kansen voor Harm Vogt en Karsten ter Braak. Toch blijft het opletten geblazen als Jeroen wederom in de fout gaat en een pass zomaar bij de tegenstander inlevert, die gelukkig voor de blauwwitten over schiet. Kort daarna is het aan de andere kant wel raak als een mislukte voorzet van Frank Geerdink prompt bij de tweede paal door Karsten kan worden binnen gewerkt. Ruststand aldus 1-1.
Ook in de tweede helft een fel Rietmolen, iets te fel naar de smaak van TVV. In hun testimonium van deze wedstrijd spreekt men over ‘absurde tackles’. Dat is absurd. Fel, ja. Hard, soms ook. Maar niet meer dan dat. Dat de technisch begaafde voetballers van TVV daar niet van houden is algemeen bekend en dus ook meteen een zwakte waarop je hen pijn kunt doen. De Rietmolense kansentrein komt intussen goed op gang, in de 65e minuut eindelijk beloond met de voorsprong door een laag afstandsschot van Jorrick de Lange, die meteen daarna gewisseld wordt voor Justin Bomers. Hij is het die in de slotfase toch de meeste kansen om zeep helpt, waardoor het lang spannend blijft. De tegenstander blijft dan hoop houden en een verdwaalde bal kan er zomaar in vliegen. Een kopbal vlak voor de ogen van Jeroen gaat over, dat is dan zo’n kans. Toch loopt Rietmolen in de slotfase nauwelijks gevaar. Job komt erin voor Niels te Lintelo en Joren Vrielink wordt vervangen door Mees Geerdink, die jarenlang dacht dat de bruine UPS-busjes van een koffiefirma waren. Ik verzin het niet, beste mensen. Bij de koffie nemen we een ‘piece of cake’ en dat is uiteindelijk ook hoe Rietmolen deze wedstrijd afsluit. En zo gaan er voor het eerst dit seizoen drie punten mee terug naar Rietmolen, en kan het vizier op de ranglijst nu daadwerkelijk omhoog.
Hoe kil het weer, hoe armetierig de accommodatie, zo warm de ontvangst nadien in de Turkse kantine. De lahmacun, nu nog zonder roti, gaat erin als zoete koek en het bleef nog lang gezellig. Volgende week het laatste duel voor de winterstop. Wederom één der 25, FC ’t Centrum in dit geval.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb