In een duel waarin Rietmolen voor het grootste deel de bovenliggende ploeg is, komt het voor rust door twee defensieve fouten op een 0-2 achterstand. Na rust krijgt men voldoende kansen, vooral uit afstandsschoten, om de schade te herstellen maar komt het niet verder dan een treffer van Justin Bomers. Eindstand 1-2, maar het vertoonde spel biedt in ieder geval perspectief voor de toekomst.
Ja beste mensen, Langeveen komt op bezoek en dat is voor het eerst. Nog nooit speelden beide ploegen tegen elkaar en dat is dan weer het leuke van de 5e klasse A, er gebeurt eens wat nieuws. De Langeveners hebben een lange reis achter de rug uit het noorden van Twente. Nooit van gehoord verder, maar het schijnt ergens boven Tubbergen te liggen. Is er dan helemaal geen connectie tussen Langeveen en Rietmolen? Jazeker is die er, of beter gezegd wás die er, want daarvoor moeten we een beetje graven, letterlijk, en ver, héél ver terug in de tijd. Namelijk naar de voorlaatste ijstijd, het Saalien, pak ‘m beet 150.000 jaar geleden. Langeveen ligt namelijk op een zogenaamde esker, een tientallen kilometerslange verhoging door het landschap, ontstaan als bodem van een gletsjerrivier onder de ijskap die heel Noord-Nederland destijds bedekte. Een megagletsjersysteem, inclusief die smeltrivieren eronder, dat tot hier reikte en een hele bult aarde voor zich uit schoof. Een van die rivieren liep vlak langs waar nu Rietmolen ligt en is nog terug te zien in de aardlagen onder ons. En die bult? Juist, de Needse Berg! Hier even verderop. Is dat niet cool? Dan had je dus met je kanootje onder een ijskap van zo’n 200 meter dik, nee dat is geen tikfout, van Langeveen naar Rietmolen kunnen peddelen. We gaan daarbij gemakshalve even voorbij aan het feit dat homo sapiens tijdens zijn wereld veroverende trektocht nog niet eens in West-Europa was gearriveerd, laat staan dat er zoiets bestond als een kano of überhaupt de dorpen Langeveen en Rietmolen. Maar goed, zoals de Engelsen zeggen: “don’t ruin a good story with facts”, dus dat doen we dan ook maar niet. En klaagt u de volgende keer als u met uw fietsje de Needse bult op moet nou niet over dat dat kloteding zo in de weg ligt. Nee, denkt u aan hoe bijzonder het is dat zoiets, evenals de esker van Langeveen, door een enorm pak ijs gevormd is. Of er in het Rietmolense voetbal dan ook weer een nieuwe ijstijd is aangebroken vraag je je af, kijkend naar de ranglijst. Nou, zo erg is het nog niet, maar een koude douche is de herintrede in de laagste klasse van het amateurvoetbal sowieso. Niet zo erg gezien de huidige gasprijzen, maar het moet wel beter natuurlijk. Tegenstander Langeveen bivakkeert al jaren in de middenmoot van deze klasse, hoewel de vijfde plaats van vorig jaar al wat hogere ambities verraadt.
Voorafgaand aan de wedstrijd wordt een minuut stilte in acht genomen voor de deze week overleden Benny ten Dam. Benny is meer dan zestig jaar bij onze vereniging betrokken geweest, als jeugdspeler lid geworden om vervolgens nooit meer te vertrekken. Door een zware blessure heeft hij zijn ambities als voetballer snel moeten parkeren, maar als jeugdtrainer, -leider en scheidsrechter was hij onmisbaar voor de club. Als overbuurman van het sportpark was hij nooit ver weg en in 2019 werd hij dan ook benoemd tot erelid. We wensen zijn naasten veel sterkte met dit verlies.
Om één over twee wordt er aldus voor de aftrap gefloten door scheidsrechter Ayta, die aan Rietmolense zijde wordt bijgestaan door vlagger Michel ten Elsen, terug van lang weggeweest. Michel was voor het laatst vlagger in het seizoen dat Patriek Piepers – deze week 37 geworden en ook vandaag weer opgetrommeld – zijn debuut maakte, 18 jaar geleden. Ook vandaag is er een debutant, doelman van de JO-19 Bas ten Dam neemt als tweede keeper plaats op de bank. Hij ziet een gelijk opgaande openingsfase abrupt onderbroken worden door een Rietmolense defensieve misser, niet voor het eerst dit seizoen. Back Frank Geerdink levert de bal zomaar in en ziet de Langeveners de geboden mogelijkheid keurig uitspelen met Simon Schröder als eindstation: 0-1. De blauwwitten gaan vervolgens naarstig op zoek naar de gelijkmaker. Behoorlijke kansen zijn er voor Job Vogt, Harm Vogt, Karsten ter Braak en Jorrick de Lange, die een vrije kopbal naast knikt. Rietmolen is in deze fase beter, dat is duidelijk. Toch gaat het achterin wéér mis. Eerst is het Joren Vrielink die een Langevener een kans biedt en even later speelt Patriek een hoge bal terug naar achter, er blind van uitgaande dat daar een centrale verdediger zou staan. Nee, Patriek, daar kun je in het huidige Rietmolen 1 niet meer van uit gaan. Langevener Olimulder profiteert dankbaar. Tja, ben je beter, sta je alsnog met 2-0 achter.
Gelukkig is de tweede helft er nog om de geleden schade recht te breien. Ook daarin weer overduidelijke Rietmolense aanvalsdrift, leidend tot mogelijkheden voor onder anderen Harm Vogt, Twan Tenhagen, Frank Geerdink en invaller Robbin Dieperink. Ja, zo komt iedereen wel zo’n beetje aan bod, maar niemand die de kansen benut. Vele zijn schoten uit de tweede lijn, die toch opvallend vaak hoog over het doel gaan. Als dit een potje rugby was geweest, hadden de blauwwitten een heleboel conversies gemaakt. Maar dat is het niet en zo blijft die hatelijke nul op het bord. De afwezige aanvaller Sander te Rietmole wordt in deze fase node gemist, net als zijn broertje Wouter, die geblesseerd moet toekijken. Gebrek aan scorend vermogen breekt de heren dus op, totdat Justin Bomers, ingevallen voor Jorrick, ineens een bevlieging heeft en met een mooi gekruld schot in de verre hoek scoort. 2-1 en nog zo’n tien minuten op de klok. Dat kan nog zat boys! Langeveen krijgt ondertussen bij dezen toestemming zijn naam te veranderen in Langebal want dat zou de ploeg meer eer aan doen. Toch krijgt het daaruit via counters nog enkele aardige mogelijkheden, mede ingegeven door het steeds opportunistischer spelende Rietmolen. Nog een laatste grote kans is er voor Job die nét voorlangs kopt, maar daar blijft het bij, en zo is een nieuwe nederlaag onafwendbaar en blijft men in de kou zitten.
Toch een nieuwe Rietmolense ijstijd dus? Nou, van het spel werden we in ieder geval wel weer warm dus dat geeft aanknopingspunten voor volgende week. Uit naar Hengelo, een der top-drieploegen. Mooie kans om de kou uit de lucht te spelen.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb